111 Vrijgezellen

Ik heb het idee dat ik meer aanvragen krijg voor interviews en dergelijken rond de Duitse uitgave van ‘Toiletten’ dan de Nederlandse; nog drie dagen voor de release aldaar. Misschien voelt het zo omdat ik het totaal niet had verwacht.

Zo kreeg ik laatst het verzoek of ik mee wilde doen aan een artikel voor een Zwitsers vrouwenblad. Het mailtje van mijn Duitse pr-juf die de boel aan me voorlegde was getiteld ‘unmoral offer’. (Het Engels van de gemiddelde Duitser is geniaal.) Het zat zo: het artikel ging over 111 vrijgezelle mannen. Of ik er aan mee wilde doen. Ondanks dat ik geen vrijgezel ben.

Ik heb meteen ja gezegd, alles voor de publiciteit. Toch heb ik er daarna nog lang over nagedacht. Moet je zulke dingen doen? Kun je het zien als grap terwijl je wéét dat er mensen zullen zijn die het serieus nemen? (Ik begrijp überhaupt niet waarom er nog steeds vrouwen zijn die verhalen in vrouwenbladen benaderen alsof ze ‘echt’ zijn, maar dat terzijde.)

Uiteindelijk was er niets aan de hand. Mijn Duitse pr-juf liet weten dat het Zwitserse blad had bedacht toch alleen échte vrijgezellen te willen. Het hele verhaal ging niet door. En geef ze eens ongelijk.