Broodje Perronworst

Beloofd aan Sander en Peter: hier even iets schrijven over ons avontuur bij Broodje Perronworst aan het Centraal Station van Rotterdam. Ik bestelde er een broodje kaassoufflé speciaal, dat weet ik nog wel, en ik weet ook nog dat we alledrie zo hard hebben gelachen dat we last kregen van de buikspieren. Maar waar het nou precies allemaal om ging, dat weet ik niet meer zo goed. Er was iets met de frèle juffrouw (haha) achter de balie, die een heleboel zakjes mosterd in een papieren buidel propte.

Gisteren was er een feestje bij Keesie, het marketingbureau dat zich richt op kinderen en jongeren, waarbij GameSen ooit was ondergebracht. Althans, we zaten in hetzelfde pand en Keesie participeerde. Bas z’n multimediastudio Little Studio zat er ook, net als allerlei fijne, creatieve mensen. Zoals Sander en Peter. Inmiddels stelt GameSen niks meer voor (ik wil er nog steeds wel eens mee verder) en is Little Studio uit elkaar gevallen. Keesie’s feestje was een feestje om het nieuwe pand officieel te openen, waarmee de herinnering aan dit specifieke verleden bijna volledig is uitgevlakt. Alhoewel, ik kwam nog wel wat GameSen-ordners tegen, ergens in een kast.

Ondanks dit alles was het leuk om iedereen weer eens te zien, werd het laat, en vonden Sander, Peter en ondergetekende het uiteindelijk zelfs nodig om nog even naar Rotown te gaan en uiteindelijk bij Broodje Perronworst te belanden. Waar er gelachen werd. Om iets. Waarna ik nog een half uur moest wachten op de nachttrein, die binnen een uur of twee via Delft, Den Haag, Leiden, Schiphol en Amsterdam eindelijk Utrecht binnenreed.