Controllerboy als onderwaterheld

So much for adventure number two.

Nadat ik aan het ritme en het klimaat van Utila was gewend en vóór de kerst wilde ik leren duiken. Annemieke had het erg leuk gevonden en leren duiken is nu eenmaal waarvoor de meeste toeristen naar dit eiland komen.

Het begon met een stukje theorie. Ik werkte een half boek door en later, in een klaslokaaltje met veel andere Nederlandse leerlingen, wandelde de strenge doch duidelijke duikinstructeur Alfredo nog eens door het materiaal.

Daarop volgde een klein practicum: je moest je Diving Gear in elkaar zetten en daarna weer uit elkaar halen. Het voelde net als school, met als verschil dat ik het léúk vond. De lesstof was overzichtelijk en nuttig, ik ging mijn nieuw verkregen kennis immers direct gebruiken.

Vervolgens werd er op het vasteland een belangrijke test gedaan. Je kreeg een duikbril op. Die werd gevuld met water, omdat je bril onderwater ook langzaam volloopt. De Regulator die je van lucht voorziet zit in je mond, en het is dus zaak om alleen door je mond te ademen – in Darth Vader-stilo met lange, diepe teugen, zoals dat met lucht door een slangetje het nuttigst is.

Voor een enkeling leverde de test een probleem op, persoonlijker vond ik hem alleen maar leuk. Toen ik klaar was citeerde ik: “Obi-Wan has taught you well, young Skywalker. But you are not a Jedi yet.”

Het werd nóg leuker toen ik mijn duikuitrusting aan kreeg, inclusief opblaasbaar BCD-jasje met duikfles achterop. Ik was de eerste leerling van het groepje die de Giant Stride uit de boot mocht doen, met één grote stap in het water – waarna ik meteen bleef dobberen door de lucht in mijn BCD. Een geweldige ervaring. Ook de testjes die vervolgens werden gedaan in ondiep water leverden geen problemen op, ondanks dat ik bijzonder nodig moest plassen.

Zelfs plassen kan als je duikt, althans als je héél nodig moet: je zondert je even af van de groep, trekt het broekje van je wetsuit een eind opzij en doet je ding. Dit is duidelijk alleen mogelijk bij wetsuits met korte mouwen, maar ik was kortom nóg een mooie ervaring rijker – en het avontuur was pas net begonnen.

Toen verplaatsten we ons naar iets dieper water en zei het meisje dat me direct begeleidde: “Good, put on your mask and take in your regulator. Start to descend as soon as you’re ready. Remember to equalize as often as possible.”

En ik durfde niet. Ik kon niet meer bedenken waarom ik onderwater zou willen zijn. Het idee van me een meter of twee in de diepte bevinden, niet meer zonder Regulator kunnen ademhalen, rustig omhoog moeten zwemmen om in de normale wereld terug te komen – ik vond het vreselijk.

Ik duwde mijn duikbril in het water en keek. Ik zag de groenwitte zee en ademde als Darth Vader. Ik was drie centimeter diep en de lol was er al vanaf. Ik voelde me opgesloten in mijn pak en ik kon mezelf niet meer overtuigen dat ik ooit op 18 meter diepte zou willen zijn.

Toen ben ik maar uit het water gegaan. Einde oefening, Controllerboy.