Een persoonlijke terugblik op 2010

2010 was – niet in de eerste plaats, maar laat ik er toch mee beginnen – het jaar waarin ik deze website reanimeerde. Een plek voor gedachten die niet in 1 of 2 tweets blijken te passen en niet over games gaan.

Tot nu toe schreef ik onder andere over Twitter, 3D-films, Sint, NRC.nl, iPad – en zelfs over politiek. Bij deze doe ik ook eens iets persoonlijks: een afgemeten dosis jaaroverpeinzingen. Het lijkt wel een lifelog joh.

Thuis

Gedurende 2010 veranderde mijn dochter Mia van een baby van 9 maanden in een kindje van bijna 2. Een enorme ontwikkeling: eerst was ze een rondkruipend mormeltje, nu is ze een klein mensje waarmee je af en toe iets dat lijkt op een gesprekje kunt voeren. (Mijn grote trots: bij de opvang staat ze bekend als het kindje dat niet ‘mama’ kan zeggen, maar wel ‘iPad’.)

Tot september was ik ruwweg 2 dagen in de week thuis, terwijl Mia steeds meer aandacht vroeg. Ze doet alleen nog maar een middagdutje en heeft steeds meer wensen en eisen – al wisselt dat per periode. Momenteel snapt ze bijvoorbeeld ineens weer de lol van zelf spelen. Dat scheelt – net als het feit dat ik dankzij de crèche nu nog maar 1 werkdag aan haar ‘kwijt’ ben.

Door Mia en mijn zorgtaken stond met name het eerste halfjaar in het teken van balans: het werk dat ik wilde doen moest in minder tijd, waardoor de balans binnen die werktijd altijd onder druk stond. Wat wilde ik dan eigenlijk doen? En leverde het wel genoeg op?

In 2011 wordt het er niet simpeler op. Eind april staat er een tweede dochter op stapel en we zijn van plan ons huis van een extra verdieping te voorzien. Er zit weinig anders op dan nog meer structureren, nog beter organiseren, nog zorgvuldiger prioriteiten stellen. Dat is dus wat ze bedoelen met volwassen worden.

Eigen projecten

Qua werk stond het jaar uiteindelijk in het teken van twee eigen projecten: mijn roman Sexy Sadie en mijn gamewebsite Bashers.nl.

Sexy Sadie, waar ik inmiddels goed en wel 5 jaar aan werk, begon dit jaar dankzij veel tijd en energie, en een ijzeren discipline (ja, ik heb het in me), eindelijk ergens op te lijken. Ik heb de structuur nu helder en ben goed op weg om het hele boek – dat door een non-lineaire aanpak lange tijd uit allerlei losse stapeltjes bestond – hoofdstuk voor hoofdstuk en zin voor zin door te ploegen en netjes te maken. Als ik het zo inschat, wordt het een hele dikke. Of ik moet er nog flink in gaan snoeien, maar dat kan pas als het verhaal van begin tot eind op papier staat.

Toch legde ik het boek eind dit jaar in de ijskast. Ik heb mezelf nu 3 maanden gegeven om een kleiner ’tussenboek’ te schrijven. Zo hoop ik de lol van het schrijven een beetje terug te vinden (het hoeft niet altijd geploeter te zijn, toch?) en, als alles meezit, eindelijk weer iets te publiceren.

Aan Bashers trok ik extra hard, in de hoop dat het dit jaar – met hulp van mijn nieuwe compagnon Robert Gaal – in financiële zin iets zou gaan opleveren. De site levert al heel veel op in andere opzichten: het levert contacten op, zorgt (indirect) voor betaalde klussen, en biedt mij en anderen een (inhoudelijk) podium. Maar als ik naar mijn administratie kijk, doet het nog altijd het meest denken aan een uit de hand gelopen hobby.

Geld verdienen met Bashers is dit jaar niet gelukt, wat jammer is, maar de site is wel enorm vooruitgegaan. Er zijn zelfstandige subredacties, er verschijnen meer artikelen en de algehele kwaliteit is gestegen. We lanceerden een nieuwe huisstijl en mikten op een breder publiek. Ook probeerde ik zelf meer te schrijven, onder andere in de rubriek Commentaar. Uiteindelijk hadden we 20% meer pageviews dan in 2009.

Het blijft kortom de moeite om ermee verder te gaan. Hopelijk ‘gebeurt het’ in 2011 alsnog qua monetization. Al was het omdat je, als je eenmaal geld verdient, nooit meer dat lelijke woord in de mond hoeft te nemen.

Freelancewerk

Door een beurs van het Fonds voor de Letteren kon ik veel tijd besteden aan mijn boek. Maar de beurs was niet genoeg, en Bashers bleef een investering, dus moest er ook op andere manieren verdiend worden.

Ik freelancete met name voor nrc.next, Bright en Control. Ook vertoefde ik een maand in Frankfurt om vertaalwerk te doen voor Nintendo of Europe. De bodem van de schatkist is inmiddels wel echt in zicht en dat betekent dat in ieder geval de eerste helft van 2011 veel meer in het teken zal staan van ‘werk in opdracht’.

Het begint alvast goed, met een klus voor Kars Alfrink van Hubbub. Een klus die mooi aansluit op de wens om me meer te bemoeien met de productiekant van games. Erg veel zin om hier mijn tanden in te zetten.

Lijstjes

Tot slot nog wat persoonlijke favorieten. Niet heel lang over nagedacht, dus ik vergeet vast van alles.