Fietsen door de regen

Ik fiets door de regen. Het giet. Ik probeer te geloven wat de hoofdrolspeler van mijn nieuwe boek roept tegen zijn vriendinnetje: dat je de regen niet hoeft te voelen als je goed genoeg je best doet. Als je er maar in gelooft. Het regent zo hard dat mijn broek doorweekt raakt en mijn armen […]

Ik fiets door de regen. Het giet. Ik probeer te geloven wat de hoofdrolspeler van mijn nieuwe boek roept tegen zijn vriendinnetje: dat je de regen niet hoeft te voelen als je goed genoeg je best doet. Als je er maar in gelooft.

Het regent zo hard dat mijn broek doorweekt raakt en mijn armen nat worden door mijn jas en blouse heen. Ik probeer het echt: mezelf wijsmaken dat de regen me niet deert. Het lukt niet.

Ik kan alleen maar denken: mijn laptop zit in mijn tas, mijn laptop zit in mijn tas, mijn laptop zit in mijn tas. Mijn laptop zit in mijn tas, mijn tas zit op mijn rug, en als mijn laptop verdrinkt, is het einde van de wereld nabij.