Geef me jokers

Ik blijf erbij: het leven is mooi, maar de structuur die god heeft bedacht, die is kut. Ik draai nog eens door van dat slapen, opstaan, slapen en weer opstaan. Zo heb ik nooit de tijd om iets fatsoenlijk van de grond te krijgen! Morgen schrijf ik een aflevering ‘Gammo’, overmorgen een recensie van ‘James […]

Ik blijf erbij: het leven is mooi, maar de structuur die god heeft bedacht, die is kut. Ik draai nog eens door van dat slapen, opstaan, slapen en weer opstaan. Zo heb ik nooit de tijd om iets fatsoenlijk van de grond te krijgen!

Morgen schrijf ik een aflevering ‘Gammo’, overmorgen een recensie van ‘James Bond: Everything or Nothing’ voor ‘N Gamer’, vrijdag een artikel over videogames voor mobiele telefoontjes voor telecomblad ‘Connexie’.

Volgende week schrijf ik een verhaal voor het mannenblad ‘Esquire’ en mijn eerste maandelijkse column voor ‘Official PlayStation 2 Magazine’. En volgende week heb ik weer wat tijd om verder te gaan met mijn tweede roman, ‘Sneeuwdorp’.

Maar ik heb nú een idee voor die column! En de opbouw van dat verhaal, daar heb ik zoveel over gepiekerd, dat ik het nú wil opschrijven. En Sneeuwdorp, ik wil werken aan Sneeuwdorp! Nú!

Het is half twee, mijn pot thee is leeg. Echt moe ben ik niet meer, toch moet ik slapen. Als ik niet slaap, ben ik morgen brak. Als ik morgen brak ben, rollen mijn deadlines als dominostenen over elkaar.

Vandaag was een slome dag en nu ie eindelijk op gang komt mag ik er weer mee ophouden. Kon ik doorgaan met dit gevoel, dan schreef ik alles af. Vannacht nog. Ik wil jokers, om nachten over te slaan zonder bijwerkingen. Een stuk of tien jokers.