Herdruktestament

Toen ze vroegen wat ik op de voorkant wilde van ‘Toiletten’, durfde ik niet te zeggen dat iemand die ik kende er iets voor had bedacht. Het had er ook mee te maken dat ik niet helemaal wist wat ik van het idee vond. Nu, een jaar of twee later, denk ik: dat idee was […]

Toen ze vroegen wat ik op de voorkant wilde van ‘Toiletten’, durfde ik niet te zeggen dat iemand die ik kende er iets voor had bedacht. Het had er ook mee te maken dat ik niet helemaal wist wat ik van het idee vond.

Nu, een jaar of twee later, denk ik: dat idee was goed geweest. Het zou de aandacht getrokken hebben. Meer dan het pseudohip van de fluorescerend roze kaft die het uiteindelijk geworden is. En het zou ook gewoon ‘wel lachen’ zijn geweest. Vandaar dat het me goed lijkt om hier wat info achter te laten. Wie weet waar het nog eens goed voor is.

Mocht mijn debuut ooit een hardcover-herdruk krijgen, dan wil ik een ander omslag. Dan wil ik op de voorkant een naakte jongen en op de achterkant een naakt meisje. Korrelig zwart-wit. Helwitte achtergrond. Van de navel tot onder het geslacht. Waar mijn naam en de titel komen, maakt niet uit. Maar wel: schreefletters op de rug.

En dat ze die jongen die ik ken bellen, om te zeggen dat ik zijn idee niet ben vergeten.