In León

Anderhalf jaar geleden las ik een boek van Gioconda Belli, een Nicaraguaanse die de Sandinistische revolutie van a tot z meemaakte en daarover (en over haar vele liefdesrelaties) prachtig geschreven heeft. Nu loop ik zelf door León, een van de door Belli bewoonde en bejubelde steden. De revolutie heeft nog maar een jaar of vijftien […]

Anderhalf jaar geleden las ik een boek van Gioconda Belli, een Nicaraguaanse die de Sandinistische revolutie van a tot z meemaakte en daarover (en over haar vele liefdesrelaties) prachtig geschreven heeft.

Nu loop ik zelf door León, een van de door Belli bewoonde en bejubelde steden. De revolutie heeft nog maar een jaar of vijftien geleden plaatsgevonden, en hoewel er weinig van over is door de stricte werkwijze van de FSLN (de Sandinistische partij) en de bemoeienis van de Verenigde Staten, is het gedachtengoed nog steeds voelbaar. De mensen zijn geëngageerd, en je ziet overal politieke schilderingen en leuzen.

Het boek geeft me het gevoel alsof ik er vlakbij was en alsof de idealen me aan het hart gaan. En op iedere straathoek en in ieder café denk ik: zou Gioconda hier zijn geweest?