Let’s Play Boys and Girls

Mijn verjaardag is achter de rug. Ik ben met prachtige cadeautjes overstelpt, zoals een wok, een kaart van mijn oma en een confettimachine (perforator).

Ook heb ik mezelf met een presentje verblijd: de nieuwe cd van Seedling. Dat klinkt misschien niet als een heel bijzonder cadeau, maar dat is het wel, want ik had al een half jaar geen muziek meer gekocht. Uit financiële overwegingen. Een kwelling voor iemand met een collectie van meer dan vierhonderd langspelers, zo kan ik je vertellen. Als je gewend bent om iedere week een stapeltje aan te schaffen, dan moet je echt afkicken. Nu de nieuwe Seedling uit was, kon ik het echt niet meer houden, en ach, verjaardagsgeld, jezelf een pleziertje gunnen, je kent het wel. Ik was mezelf te slim af.

Nu ben ik dus de trotse eigenaar van ‘Let’s Play Boys & Girls’ van Seedling, na ‘Sham Pain’ (een ep met vijf tracks) en ‘Elevator Tourist’ de derde uitgave van deze fijne Amsterdamse band. Let’s Play Boys & Girls klinkt goed en gevarieerd, een waardige opvolger van het tot nu toe iets spannendere Elevator Tourist. In ieder geval ‘Endora’ en ‘Elle Est Plus Belle’ hebben alvast vijf sterren gekregen in mijn iTunes. Overigens is Seedling live nog steeds beter dan op plaat. Maar dat komt niet doordat de platen zo slecht zijn, maar doordat de optredens zo goed zijn.

Seedling bestaat uit drie meisjes en een jongen. (Op het eerste optreden dat ik van ze zag, in de Winston in Amsterdam naar ik meen, droeg de jongen een T-shirt met de tekst “I’m a lesbian too”.) Excuses voor de uitdrukking, maar deze band maakt van zijn optredens een feestje. De eigen liedjes swingen al de pan uit (en wat heeft zangeres Marg toch een prachtige zangstem, en luister eens naar het onconventionele geluid uit Susanne’s viool) en dan eindigt de band traditioneel ook nog met een cover van het hilarische en energieke ‘Add It Up’ van de Violent Femmes.

Op Lowlands ben ik vorig jaar als een fanboy van 14 naar de seedlings toegewandeld toen ik ze na hun optreden achter de festivaltent zag lopen. Met een kikker in de keel vroeg ik of ik een foto mocht maken. Het mocht. Ik heb er twee gemaakt.