Obi-Wan Smit

Rob Smit is mijn Obi-Wan Kenobi. Hij leerde me wat je moet weten om stukjes over videogames te schrijven, kennis die ik nu nog wekelijks gebruik, terwijl ik als een vaardige Luke Skywalker de teksten voor ‘Gammo’, ‘N Gamer’ en ‘Official PlayStation 2 Magazine’ in elkaar schuif.

Ik zat nog op de havo en kwam met een schoolkrant onder mijn arm naar Robs kantoortje in de Evertsenstraat, te Leiden. Rob vond mijn overzicht van de ‘Alien’-cyclus goed, maar langdradig. Ik mocht desondanks meteen beginnen.

Ik testte spelletjes en schreef stukjes; Rob redigeerde ze uitvoerig, leverde commentaar en stuurde de boel naar het betreffende tijdschrift. Hij betaalde me per uur, maar ik zei tegen mijn moeder dat ik het werk ook best voor niets wilde doen, zo leuk vond ik het. Deze job stond lijnrecht tegenover mijn eerdere werkervaring, een verregende krantenwijk.

Rob Smit is een duizendpoot. Zo had hij ooit een ansichtkaartenbedrijf en schrijft hij voor het sanitairmagazine ‘GaWaLo’. Hij is geïnteresseerd in film, muziek, strips, literatuur, fotografie, tijdschriften en meer. Veel van mijn triviale kennis komt bij Rob vandaan. Hoewel hij graag racegames speelde in de tijd dat ik voor hem werkte, had ik de indruk dat ie vooral over videospellen schreef omdat het een hip, nieuw iets was.

Op een dag schreef ik een stuk van twee pagina’s over ‘Jazz Jackrabbit 2’ voor ‘PC Consument’. “Lange verhalen kun je nu dus ook”, zei Rob. Ik was klaar voor de volgende stap en mocht de heelal-encyclopedie cd-rom ‘Redshift’ bespreken. Gehaast schreef ik een inzetje over de ‘roodverschuiving’ die optreedt bij het ‘doppler-effect’, want ’s middags had ik mijn schoolonderzoek natuurkunde.

Ik ging weg bij Rob omdat ik GameSen.nl wilde starten. Rob minderde qua gameschrijverij en investeerde in zijn Vice Versa Webshop, gespecialiseerd in boeken en platen met cultwaarde, die je nergens anders vindt omdat de gemiddelde platenzaak of boekwinkel het beschouwt als rommel. Werk op wereldwijde schaal en er blijkt een markt voor te zijn!

Dit stukje log ik omdat Rob weer iets nieuws heeft opgezet: het Damesroman-Walhalla. Rob is overtuigd van de toename in culturele waarde van stuiverromannetjes. Hij heeft er stapels en stapels van verzameld voor de verkoop en probeert zijn site nu te verrijken met recensies en lezersinterviews. Een nobel streven, wat mij betreft.

Saillant detail voor de liefhebber: dat groen-gele Vice Versa-logo bovenaan heb í­k in een grijs verleden ontworpen!