Stof

In het toekomstige huisje werd er gesjouwd, geruimd en ingedeeld, en de stofvlokken vlogen omhoog. Ik moest niesen van het stof in mijn neus, en van het stof in mijn hoofd werd ik onrustig, knorrig en slaperig tegelijk.

Vanmiddag meldde ik me aan op ‘Orkut’. Het schijnt een hype te zijn, op zich al reden tot nader onderzoek. Nu heb ik vier pagina’s ingevuld met voorkeuren, een plaatje geupload en acht vrienden en kennissen gevonden en aan mijn profiel gekoppeld.

Ik snap nog niet wat er leuk aan is om je vrienden in kaart te brengen. Ik vind het zelfs een beetje eng, dat er ergens een database staat te brommen die dit nu allemaal van mij weet.

Terwijl ik rommelde met Orkut werden er om mij heen kartonnen dozen verzameld. Die gingen mee naar huis. Net als, zoals altijd, groenten en andere voedingsmiddelen, want we moeten goed eten. Bovenop de auto bond men een bedbodem. Het grote verhuizen was officieel begonnen om pas volgend weekend afgelopen te zijn.

*

‘Sneeuwdorp.doc’ staat open in mijn Dock. Ik klik erop en zie talloze geschreven woorden, een handjevol ongeschreven woorden en een knipperend streepje. Ik klik het nog even weg.

Er zijn minstens twee stoere nieuwe websites waar ik aan wil knutselen; ik ben zo verstandig dát nog even uit te stellen. Op de klok zie ik dat ik vergeten ben naar ‘Gammo’ te kijken.

Achter mij zit Annemieke op te ruimen, ze zoekt haar oude spulletjes uit waarvan zeker tweederde linea recta bij het afval kan. Zelf probeer ik een stukje te loggen, maar de stofvlokken in mijn hoofd zorgen dat ik niets weet te verzinnen.