Suikerprut

We zagen het toen mijn vader weer naar huis was gegaan, na mijn verjaardag: onderin zijn koffiekopje lag een dikke laag suikerprut.

Dat deed me denken aan vroeger. Mijn vader dronk koffie en deed daar zoveel schepjes suiker in dat er een bodempje overbleef als de koffie op was. En hier komt de herinnering: ik vroeg dan of ik de suikerprut mocht oplepelen. En vaak mocht dat.

Ik bedenk me nu pas dat het best wel zonde is om zoveel suiker in je koffie te doen dat de koffie verzadigd raakt. En om daarna dan nóg meer suiker in je koffie te doen.

For the record: op de avond na mijn verjaardag heb ik de suikerprut netjes laten staan. Tijden veranderen nu eenmaal.