Te laat

Dit weekend is het weer begonnen. Na al het missen van treinen naar Antwerpen op vrijdag droomde ik over mijn reis naar de E3, de gamebeurs in Los Angeles. Ik moest op mensen wachten, die niet kwamen, en ik moest dingen doen, wat niet lukte. Ik was op Schiphol en had nog geen ticket; het […]

Dit weekend is het weer begonnen. Na al het missen van treinen naar Antwerpen op vrijdag droomde ik over mijn reis naar de E3, de gamebeurs in Los Angeles. Ik moest op mensen wachten, die niet kwamen, en ik moest dingen doen, wat niet lukte. Ik was op Schiphol en had nog geen ticket; het vliegtuig vertrok bí­jna. Ik zweette. Tevergeefs.

Ik droom ieder jaar dat ik de E3 mis. Het is dan ook het absolute hoogtepunt van de spel-industrie. De beurs waar het om draait, waar alle nieuwe games en spelsystemen voor het eerst worden getoond. Het is het moment waarop de overtuiging dat videogames écht bijzonder zijn meer dan ooit bovenborrelt. Als ik niet naar de E3 ga, kan ik net zo goed stoppen met schrijven over spelletjes.

Natuurlijk komt het goed. Vandaag ruimde ik zelfs het laatste obstakel uit de weg: ik haalde mijn gloednieuwe paspoort op. Nu kan ik weer rustig slapen.