Toiletnieuws, deel tien

Nieuwe avonturen in felroze-debuutland! We zaten in de auto op weg naar kneuterig Appelscha, toen ik een sms ontving van Marcel. “Aap, je staat in de ‘Metro’,” wist hij te melden. “Een positief verhaal, zoals het hoort.” Met scheurende banden maakte de wagen een three-sixty; we waren net langs station Zutphen gekomen. Ik sprong uit […]

Nieuwe avonturen in felroze-debuutland!

  1. We zaten in de auto op weg naar kneuterig Appelscha, toen ik een sms ontving van Marcel. “Aap, je staat in de ‘Metro’,” wist hij te melden. “Een positief verhaal, zoals het hoort.” Met scheurende banden maakte de wagen een three-sixty; we waren net langs station Zutphen gekomen. Ik sprong uit de auto, grabbelde een blaadje uit een groene bak en sprong weer in mijn zetel. Trots werd de reis voortgezet. Het was 29 december en heel de wereld was op vakantie, maar ik stond in het meestgelezen gratis treinkrantje van Nederland, met nog best een aardig verhaal. Een dubbelrecensie zonder duidelijke mening, waarin mijn felroze debuutroman ‘Toiletten’ net als Arjan Verhagens ‘Strak’ wordt aangehaald als boek van een nieuwe generatie schrijvers.
  2. Ellen, de vriendin van Coen, zag ‘White Night Magazine’ liggen in een Antwerpse uitgaansgelegenheid, als ik het me goed herinner. Tussen voor- en achterflap vond ze een stukje over Toiletten, om precies te zijn de achterkant van mijn boek, letter voor letter overgetikt. Maar toch. Ik sta in de White Night Magazine. En Ellen was zo lief om het me op te sturen.
  3. Walter stond in de vorige editie van ‘Schrijven’, het semi-vakblad voor de schrijvende mensch. Met zijn weblog en zijn romanplan, in een groot stuk over loggen en schrijven. Dat wilde ik ook wel. En jawel, in de nieuwe editie van Schrijven staat een geinig nieuwsberichtje inclusief mini-interview. Waar ik wel een keer of drie overheen las voor ik het eindelijk had gevonden.