Wario Ware, Inc. op de GBA

Ik heb de luxe dat Nintendo mij spellen opstuurt, ondanks dat ik er niet altijd over schrijf. Zo kreeg ik onlangs ‘Wario Ware, Inc.’ in de bus.

Ik haalde de plastic wrap van de verpakking en een nostalgische geur prikkelde mijn poezelige neusje. Het doosje van Wario Ware, Inc. rook naar ‘Magic: The Gathering’-kaartjes! Naar vers bedrukt en gecoat papier! Alweer een boel zomers geleden had ik een krantenwijk, de enige krantenwijk die ik ooit soort-van heb volgehouden, en iedere middag ging ik toen naar ‘The Magic Friend’ in Leiden, een hobbywinkeltje waar tientallen niet-hippe jongens zoals ik zich ophielden. Ik ouwehoerde, ik ruilde kaarten en vooral kocht ik pakjes. Ik verzamelde, ik speelde amper. Al het geld van die krantenwijk ging rechtstreeks naar pakjes Magic, wat een hoogtepunt bereikte toen ik een hele doos kocht van de nieuwe reeks ‘Homelands’, overigens samen met Lee, die er nog maanden over heeft gedaan om zijn deel af te betalen.

Tijdens een hike met de padvinderij heb ik Lee’s oorlel nog eens uitgezogen nadat hij daar was gestoken door een wesp en met zware rugzak in het rond sprong van de pijn en van de schrik.

Hoe dan ook, Wario Ware, Inc. is een knotsgekke en vreemd genoeg ook zeer vermakelijke game. Het spel bestaat uit clusters van superkleine spelletjes, de een nog gekker dan de ander. Allereerst moet je de meer dan tweehonderd minigames unlocken door je foutratio in toom te houden, daarna gaat het vooral om het behalen van hoge scores. Je speelt ieder spelletje drie seconden en vooraf krijg je een hint van maar één woord over wat je moet doen. Bijvoorbeeld: “Dodge!” Waarna je in een topdown autoracespelletje wordt gemikt, je snel moet bedenken wat de bedoeling is, en je vervolgens wat wagens passeert. Er zijn fragmentjes uit klassieke Nintendo-spellen (vijf keer schieten op Mother Brain uit ‘Metroid’ of een grot inlopen in de eerste ‘Zelda’ bijvoorbeeld), maar ook compleet geflipte experimentjes, met totaal verschillende visuele stijlen, zoals het spelletje met een mooie dame aan wiens neus een lange slijmerige snottebel hangt, die je op moet zuigen door op A te drukken. Ik heb werkelijk hardop moeten lachen om de idiote dingen die je tegenkomt.

Wario Ware, Inc. doet denken aan ‘Bishi Bashi’ op de PlayStation, maar is zo mogelijk nog maffer. En verslavender. Bovendien is dit ‘genre’ natuurlijk ideaal voor een draagbare spelcomputer, want de spelletjes zijn kort en simpel maar door de grote variëteit blijft het geheel echt spannend. Oh, en de review op Gamez is kut! Kopen dus.