Subtiel gelinkt

Als je boek wordt uitgegeven door een leuke uitgeverij als Querido dan heeft dit meer voordelen dan eeuwige roem alleen. Dat bleek wel toen ik zostraks in de trein de laatste pagina’s las van ‘De geestverwantschap’, oorspronkelijk ‘Ghostwritten’, van David Mitchell. Uitgegeven door Querido. In mijn bezit dankzij een gulle gift van genoemde uitgeverij.

Het was lang geleden dat ik een van oorsprong Engelstalig boek in het Nederlands las, maar je mag een gegeven paard niet in de bek kijken, dus wende ik eraan. Om vervolgens enorm onder de indruk te raken.

In a nutshell: De geestverwantschap bevat negen hoofdstukken plus een toegift, verspreid over meer dan vierhonderd bladzijdes. Alle negen hoofdstukken vinden plaats op verschillende plekken op aarde, met radicaal verschillende personages, van láng geleden tot in de nabije toekomst en van ‘uit het leven gegrepen’ tot behoorlijk ver van de realiteit (maar altijd geloofwaardig). Iedere keer dat je aan een nieuw hoofdstuk begint is het echt weer een verrassing wat Mitchell je nu weer gaat voorschotelen.

Ik probeer me een beetje in de schrijver te verplaatsen: wat een klus! Ieder hoofdstuk nieuwe mensen introduceren, een omgeving neerzetten, een verhaaltje construeren. Mitchell doet het met flair: ieder hoofdstuk vond ik vrijwel meteen interessant, met uitzondering van het hoofdstuk over de museumsuppoost in St. Petersburg. Al zou het ook kunnen dat ik gewoon uit m’n hum was toen ik dat stuk las.

Het mooiste is nog wel dat de hoofdstukken met elkaar gelinkt zijn, op zo’n subtiele manier dat je er af en toe echt naar moet zoeken, én dat op het laatst blijkt dat alles samen een groter geheel vormt. Op de achterkant staat de tip om De geestverwantschap meteen een tweede keer te lezen: een uitstekend idee, behalve dat er alweer een hele stapel andere boeken op me ligt te wachten.