De drie P’s

Ik heb een vriend die dikke boeken leest over de zaken die ik als zelfstandig ondernemer met veel vallen en opstaan na jaren eindelijk een beetje helder krijg. Zelf hopt-ie van de ene naar de andere baan, jobs die niet altijd even leuk zijn, als-ie er maar van leert, want óóit, op een dág, in dit of een volgend leven, gaat-ie het zelf proberen.

Momenteel ben ik bezig met een heel aardige zomerklus. In opdracht van VNU Business Publications maak ik een gids van honderd pagina’s over spelcomputers. De gids is bedoeld voor een breed publiek van mensen die denken over het aanschaffen van zo’n apparaat, maar nog niet weten welke ze moeten kopen. Voor mensen die misschien nog denken: waarom zou ik die spelletjes niet op mijn dure pc spelen?

De spellengids ligt pas in november in de winkels, maar moet deze maand al af zijn en dat heeft een stoere reden: hij wordt namelijk eerst vertaald naar het Engels, Frans, Duits, Spaans en Italiaans.

Het leuke is dat ik een deel van het team achter mijn geliefde ‘n3 Nintendo Magazine’ weer hebben kunnen ingeschakelen. Sigfrid van Driel, vormgever van n3, ontwerpt de pagina’s. En Dimme van der Hout, illustrator van n3, tekent het omslag. Oh, en Jonne Heijmans, die onder andere solliciteerde bij Sigfrid omdat-ie graag een gameblad wilde maken, en aangenomen werd op de dag dat het mis liep met n3, sleutelt er ook aan mee.

Een aardige klus zeg ik, want financieel gezien kom ik er prima de zomer mee door, daarnaast komt het als geroepen omdat ik graag bladenmaker wil zijn én het is leuk om weer met ‘de jongens’ te kunnen werken.

De vriend van de dikke boeken zei laatst tegen mij: “Ik heb gelezen dat het in freelance werk gaat om de verdeling tussen de drie P’s: poen, prestige en pret. Niet alle klussen hoeven leuk te zijn. Niet alle klussen hoeven goed op je cv te staan. En niet alle klussen hoeven iets op te leveren. Als je in totaal maar een goeie mix hebt.”

Ja, daar zocht ik naar. Dat de VNU-klus een leuke mix is tussen de drie P’s.