Dear Catastrophe Waitress
Ik zat een beetje te knikkebollen en realiseerde me ineens iets belangrijks. Ik smeerde een kwakje gel in mijn haar en knoopte mijn veters vast. Naar de Plato begaf ik mij en daar kocht ik ‘Dear Catastrophe Waitress’, de nieuwe cd van Belle & Sebastian, toch wel mijn meest favoriete muziekgroepje ter wereld. Hij was […]
Ik zat een beetje te knikkebollen en realiseerde me ineens iets belangrijks. Ik smeerde een kwakje gel in mijn haar en knoopte mijn veters vast. Naar de Plato begaf ik mij en daar kocht ik ‘Dear Catastrophe Waitress’, de nieuwe cd van Belle & Sebastian, toch wel mijn meest favoriete muziekgroepje ter wereld. Hij was al een dag of vier uit, als ik me niet vergis. De liedjes knallen momenteel een voor een door de nederige pc-speakertjes op mijn eenvoudige bureau en ik heb een gelukzalig gevoel in mijn buik. De liedjes maken me blij. Ik wil dansen. Maar wat zal mijn onderbuurvrouw daarvan denken?
(Wat is de hoes weer mooi. En de naam van het album. Let ook op de reflectie van mij en mijn camera in het plastic van de cd-hoes. Ze voelen overigens steeds ouderwetser, die cd’tjes. Hoe lang zullen deze dingen nog gemaakt worden? Ja, mooie muziek roept levensvragen op.)