Duits cultuuroptimisme

Had ik maar wat beter opgelet op school. Wat betekent “Niels ’t Hooft erzí¤hlt kí¶rperlich spürbar vom Schmerz und vom Zauber der ersten Liebe” precies? Boel woorden die ik niet ken! Het leuke van deze Duitse promotieposter is dat de foto zo ver is opgeblazen dat je precies kunt zien hoe slecht ik me geschoren […]

toiletposter.jpg

Had ik maar wat beter opgelet op school. Wat betekent “Niels ’t Hooft erzí¤hlt kí¶rperlich spürbar vom Schmerz und vom Zauber der ersten Liebe” precies? Boel woorden die ik niet ken!

Het leuke van deze Duitse promotieposter is dat de foto zo ver is opgeblazen dat je precies kunt zien hoe slecht ik me geschoren had en hoe droog mijn lippen waren op de dag van de shoot.

Ik kreeg ‘m vandaag bij de post, met bijgevoegd een stapel kopietjes van recensies, interviews en andere artikelen over ‘Toiletten’. Met mijn beperkte kennis van de Duitse taal bladerde ik er snel doorheen. Desondanks viel me op hoe positief de meesten zijn over mijn boekje.

Het lijkt wel of er in Duitsland iets heel anders is uitgegeven dan in Nederland. Of liever gezegd, alsof ze in Duitsland a) Nederlanders extreem leuk vinden of b) vanuit een positiever beginsel tegen nieuwe literatuur aankijken.

Was het gevoel dat ik aan de Nederlandse pers overhield vooral: goed, mijn boek is dus zo bijzonder niet, dan is dat gevoel nu omgeslagen in: I might have been on to something!

Conclusie: schrijvers worden gelukkig van cultuuroptimisme.