Een nieuw begin

Apart. Zo ontdek je nog eens iets over je eigen werk.

Dit is het eerste stukje van “Sneeuwdorp”:https://nielsthooft.com/boeken/:

bq.. “Dit is de winter. Er komt damp uit mijn mond als ik adem. De damp verdunt, vermengt zich met de onzichtbare lucht.

Een smeulend peukje. Teken van een echte, levende wereld. Ik kijk naar het perron, de tegels zijn vierkant. Mijn schoenen. Een veter-uiteinde dat loshangt. Dit is waar het allemaal begint.”

p. En dit is een van de eerste stukjes van “Toiletten”:https://nielsthooft.com/boeken/:

bq.. “We liepen langs spiegels, voorbij het grofvuil. We zagen de reflectie van onze eigen benen en dat was tof. Het kon zo in een videoclip. Ik keek om me heen en probeerde de indrukken zo goed mogelijk in me op te nemen en vast te leggen, als het beste fototoestel van Nederland.

Dit was het dan. Mijn nieuwe leven was begonnen.”

p. Beide stukjes gaan over het extra goed in je opnemen van details bij wat voelt als een nieuwe fase in je leven. Misschien niet gek om te mijmeren over het begrip ‘begin’ op pagina één, maar toch – val ik nu al in herhaling?