Filminspiratie: Cloverfield en Juno

Hoewel ik net weer eens een inspirerend boek heb gelezen (‘Slaughterhouse-Five’ van Kurt Vonnegut) en vervolgens, geloof ik, in nóg een inspirerend boek ben begonnen (‘Kiss of the Spider Woman’ van Manuel Puig), put ik normaliter meer uit films dan uit literatuur. De afgelopen week zag ik twee totaal verschillende films die me beide herinnerden aan waarom ik dingen maak: omdat je andere mensen iets unieks en wonderlijks kunt geven.

Overigens zijn het allebei relatief grote Hollywood-films die ik beter vond dan alle verantwoorde shit die ik “op het filmfestival”:https://nielsthooft.com/de-filmfestivaloogst-van-2008 zag. (Ja, ‘Juno’ draaide ook op het IFFR, maar viel daar eigenlijk uit de toon in z’n toegankelijkheid.)

h2. ‘Cloverfield’

Een adrenalinerush van anderhalf uur. ‘Godzilla’, maar dan uit de hand geschoten, in New York, met echo’s van 11 september voor extra relevantie. Waar je gewend bent na de aanvang van de ramp naar een veilige regeringsbunker over te schakelen, waar de president van Amerika tobt over hoe hij de planeet gaat redden, blijf je dit keer bij de helden. Bén je de camcorder van een van hen. Met als gevolg dat je op het laatst nog steeds niet precies weet wat er nou aan de hand is. Ik vond ’m tof en had het idee dat ik iets meemaakte wat ik nog niet eerder had meegemaakt.

Dit is de website van Niels ’t Hooft