Geri’s Game

Het was in café België. Hij leek op ’t ouwe mannetje uit Pixars korte filmpje ‘Geri’s Game’ en terwijl ie een doos schaakstukken onder mijn neus drukte zei ie: “Wilt u dit spel met mij spelen?”

“Nee, sorry, we hebben iets te vieren”, zei ik, en dat was ook zo, want vandaag waren Annemieke en ik officieel een jaar samen. Het mannetje gaf niet op. Hij vroeg het ook aan mijn Anne. Daarna ging hij het hele café rond.

Op een gegeven moment zat ie daadwerkelijk te schaken, met een donkere jongen met ’n gebreide muts. Genoeglijk verplaatste hij z’n stukken en nam ie slokjes uit z’n glaasje wijn. Tot ie z’n tafeltje-met-ingebouwd-schaakbord moest afstaan aan verse eters.

Het mannetje bleef door café België struinen, mensen aanspreken en glaasjes wijn drinken. Hoe meer wijn hij dronk, hoe zenuwachtiger hij rondstapte en hoe meer cafégangers geërgerd naar hem opkeken.

Hij leek op ’t ouwe mannetje uit Pixars korte filmpje Geri’s Game en uiteindelijk werd ie vriendelijk verzocht het pand te verlaten.