Broeierige neonpixels

Deze recensie stond 10 juli in nrc.next. Download de PDF.

Na de pc-versie eind vorig jaar is Hotline Miami er nu ook voor de PlayStation. Goed nieuws, want deze game van de Zweden Jonatan Söderström en Dennis Wedin verdient het om meer spelers onder te dompelen in zijn broeierige, dromerige roes. Het is een van bovenaf bekeken shoot ‘em up die zo moeilijk is dat hij haast aanvoelt als een puzzelgame, uitgevoerd in rafelige neonpixels en met een bedwelmende elektronische soundtrack.

Tegelijkertijd is het een meditatie op de games en tv-series van de jaren tachtig, en een kritiek op de eindeloze schietpartijen in veel moderne spellen. Hotline Miami maakt zijn punt door dat geweld tot het uiterste door te voeren: de game is zo keihard en smerig dat het ook hoofdpersonage ‘Jacket’ niet onberoerd laat. Na zijn eerste opdracht kotst hij tussen zijn slachtoffers op de vloer. Vervolgens loopt hij – zoals later na elke opdracht – langs de puinhoop die hij heeft aangericht terug naar zijn auto.

Misschien nog wel fascinerender is het vervreemdende tussenlevel waarin je boodschappen doet. Je komt in verschillende winkels, maar altijd staat dezelfde man achter de kassa, die je complimenteert met je werkzaamheden. Waarom doe je wat je doet? En wat is echt? In games is dat altijd de vraag, zo lijken Söderström en Wedin te zeggen. Zo hebben ze dit medium voorzien van een welkom Lynchiaans laagje.

Hotline Miami
Van: Dennaton Games
Voor: PlayStation 3, PlayStation Vita
5/5 ballen