Kopen, kopen, niet werken

Er liggen vier stapels papier links van mijn iBook. Versies van een manuscript met aantekeningen van meelezers. Rechts nog meer papier: Nintendo’s E3-persmateriaal.

Deze week wil ik alle opmerkingen verwerkt hebben zodat ik kan beginnen met het echte werk: stukken toevoegen, stukken schrappen, stukken omgooien. Kortom: iets goeds maken van mijn tweede roman. M’n redacteur zegt dat er een boel fantastisch bronmateriaal ligt maar dat de emoties voelbaar gemaakt moeten worden. Lukt dat de komende weken dan ligt Sneeuwdorp begin volgend jaar in de schappen.

Deze week wil ik de artikelen voor ‘N Gamer’ 5 voltooien, dan kom ik mijn belofte na en beperk ik de hoeveelheid overwerk voor de vaste redactie in de laatste week van de productie.

Maar in plaats van werken aan boeken en artikelen gaf ik vanmiddag geld uit aan een cd en een nieuwe Game Boy. Een cd van het Vlaamse Gorki, ‘Plan B’, het nieuwe album dat een dikke maand geleden verscheen en waarbij je bij wijze van preventie een lege cd-rom krijgt om te kunnen kopiëren. En een Game Boy in de kleuren van de Famicom, de Japanse 8bit NES. Omdat ie mooi is en uniek, want niet hier verkrijgbaar. En omdat je als je met z’n tweeën bent twee Game Boys moet hebben.

Het geld over de balk smijten mocht niet baten, ik voel me nog steeds vrij nutteloos. Misschien kan ik beter gaan slapen.