Logdip

Ik zie het zo: je slaapt, leeft, communiceert en zo laad je op. De creatieve sappen verzamelen zich in een reservoir diep in je ziel. Als je te lang niks maakt word je een soort bom die op barsten staat. Op een gegeven moment ben je niet meer te houden, je móet tekenen, schrijven, webloggen, […]

Ik zie het zo: je slaapt, leeft, communiceert en zo laad je op. De creatieve sappen verzamelen zich in een reservoir diep in je ziel. Als je te lang niks maakt word je een soort bom die op barsten staat. Op een gegeven moment ben je niet meer te houden, je móet tekenen, schrijven, webloggen, whatever.

De afgelopen week liet ik de creatieve sappen rijkelijk vloeien. Ik maakte ‘Sneeuwdorp’ af, zo goed als, en toen dat gedaan was begon het pas echt: in één nacht zette ik het raamwerk op voor alweer een volgend boek. Zo gaat dat soms.

Soms ben ik een bom die op barsten staat, maar na een lange nacht ben ik ook wel eens gewoon leeg. Ik voel het haast fysiek: er zijn mooie dingen gemaakt, de creatieve sappen zijn verdampt en nu weet ik niet meer waarover ik loggen moet.