Mandarijntjes in mijn linnentas

Ik sta in de Albert Heijn. Ik vang een fragment op van een gesprek tussen een medewerker en, neem ik aan, een bevriende klant. Hij heeft het over Volkomenkut, Geenstijl en Retecool, de logs die vandaag ‘op zwart’ zijn gegaan omdat een 17-jarige jongen zijn leraar door het hoofd heeft geschoten. De medewerker vindt het […]

Ik sta in de Albert Heijn. Ik vang een fragment op van een gesprek tussen een medewerker en, neem ik aan, een bevriende klant. Hij heeft het over Volkomenkut, Geenstijl en Retecool, de logs die vandaag ‘op zwart’ zijn gegaan omdat een 17-jarige jongen zijn leraar door het hoofd heeft geschoten. De medewerker vindt het een goeie actie, om op deze manier te laten zien dat je ruzies niet hoort op te lossen met geweld. “Het zijn de drie grootste logs. Ze trekken veel jongeren,” citeert hij.

Ik loop van de Albert Heijn naar mijn kamer. Er lopen twee jongens en een meisje langs de Oudegracht, ik neem aan dat het studenten zijn. Opnieuw vang ik een fragment op van een gesprek. “‘Counter-Strike’ is echt het beste spel ooit gemaakt,” zegt de rechterjongen, links voor de kijkers thuis. Het meisje, in het midden, moet lachen. De linkerjongen roept iets dat bevestigend bedoeld is.

Mijn naam is Niels ’t Hooft. Ik ben videogamejournalist en weblogger. Iedereen heeft het over mij vanavond. Ik kijk naar de grond en loop verder, mandarijntjes in mijn linnentas.