Ouwewijvenpraat

Gisteravond heb ik een biertje gedronken met Richard Borgman. Ik ken Richard al heel lang. Toen ik hem leerde kennen studeerde hij Rechten en werkte hij op Schiphol in de elektronicawinkel, handig als je nog batterijen nodig had als je op reis ging. Nu is Richard eindredacteur van ‘GameQuest Magazine’.

Ik herinner me een leuk verhaal van toen we ‘GameSen’ net hadden opgezet; Richard en ik hadden de hele nacht gechat, het was ineens alweer ochtend, en ‘Pokémon’ was nog zo nieuw en hip dat ik naar zijn huis ben gefietst om samen een nieuwe tekenfilmaflevering te kijken op Fox Kids en hard te lachen om Pikachu.

Nu moeten we het doen met af en toe een biertje drinken en bijpraten. Op zulke momenten blijkt: er gebeurt toch heel wat in het land van de videogamebladen. De cover van dat ene blad! Oeh wat lelijk! Wat kunnen onze collega’s toch grappig zijn! En waarom is dat tijdschrift nog steeds zo en zo en heb je dat andere al gezien? Oftewel, vermakelijke ouwewijvenpraat over spelletjesboekjes.

Toch viel het gisteravond af en toe stil. Dan mocht een van ons ineens niets meer zeggen. Ik werk toch ook voor de concurrent, weet je wel. Helaas kan er over al die spannende dingen ook op Controllerboy met geen woord worden gerept.