Over Hey DJ
Vorige week maandag stond de tv erop toen ik mijn PlayStation 2 aan ging zetten om ‘Spider-Man 2’ te kunnen testen. Eergisteren ben ik er bewust voor gaan zitten. En ik heb twee keer intens genoten van ‘Hey DJ’ op BNN. Als je mijn blog vaker leest weet je dat ik amper, zo niet nóóit, […]
Vorige week maandag stond de tv erop toen ik mijn PlayStation 2 aan ging zetten om ‘Spider-Man 2’ te kunnen testen. Eergisteren ben ik er bewust voor gaan zitten. En ik heb twee keer intens genoten van ‘Hey DJ’ op BNN.
Als je mijn blog vaker leest weet je dat ik amper, zo niet nóóit, televisie kijk. De meeste programma’s vind ik ongeïnspireerd en oninteressant. Bovendien, en dit is een reden die dieper gaat, staat het me niet aan dat je je schema moet aanpassen omdat je een programma anders mist. De meeste tv-programma’s zijn me de moeite gewoon niet waard.
Maar Hey DJ verraste me. Het is een ‘Idols’-achtig programma waarin een aantal jongeren strijden om een dj-schap op 3FM, maar dan zonder het klinische Idols-gevoel. Hey DJ speelt zich af in een tentenkamp in the middle of nowhere; overdag wisselen workshops van bekende radiopersoonlijkheden en dj-tentamens elkaar af, ’s avonds wordt er aan een kampvuur gezellig gedronken en gitaar gespeeld. De kandidaten hebben niet alleen last van zenuwen, maar ook van wespen.
Hey DJ is dus échter, ook omdat het programma slechts een eerste stap is. Degene die wint is niet meteen een superster: wat hij (of zij, al viel het enige meisje vorige week af) krijgt is een kans om zichzelf te bewijzen. Radio-dj worden is een vrij obscure ambitie, wat de passie van de kandidaten extra leuk maakt (het meisje was erg verdrietig omdat ze niet meer mee mocht doen; haar stijl was net iets te kneuterig, denk ik).
Radiopresentatie is in de basis natuurlijk interessanter dan leuk lachen, een dansje doen en je ingestudeerde liedje afdraaien. Dat wordt wel duidelijk uit de workshops en leerzame tussenblokjes in Hey DJ. Goeie dj’s zijn grappig, welbespraakt, creatief, en ze hebben iets te vertellen. Als je wel eens naar de radio luistert weet je dat er bijzonder weinig goeie dj’s zijn, wat een competitie als deze ook nog eens relevant maakt.
(Eigenlijk is Giel Beelen de enige goeie van het moment; ga eerst eens naar hem luisteren voor je over zijn blote piemel begint. Beelen heeft het medium radio zo goed in de vingers dat-ie ermee kan spelen, een beetje wat Hans Teeuwen doet met cabaret.)
Goed, kijk maandag om 21.00 uur naar Nederland 2, zou ik zeggen, al is het de vraag of ik dan zelf kijk. Na twee keer is de nieuwigheid er weer vanaf, natuurlijk.