Spinvis versus Jamaï

Eerder vertelde ik je nog dat ik geen kaartje meer kon krijgen voor Spinvis in Tivoli, niet voor mijzelf en ook niet voor mijn moeder, die er graag naartoe had gewild.

Inmiddels ben ik er afgelopen donderdag toch gewoon geweest, dankzij een vette transactie van breun, waarbij ik vantevoren kon ontdekken dat je bij Kafé België inderdaad bijzonder lekker kunt eten. Spinvis bleek erg de moeite waard, al was het uitverkocht, dus bijzonder druk en superwarm, wat de volgende dag hoofdpijn veroorzaakte. Erg grappig hoe deze man (met zijn bejaardenorkest) niet kan zingen, het toch doet, en desondanks een geweldige show en meeslepende muziek neerzet.

Hieraan gekoppeld wil ik even een sneer richten aan dom-Nederland, dat bij een talentenjacht als Idols denkt dat die zangstem zo ontzettend belangrijk is. Voorspelling: over vijf jaar is iedereen Jamaï vergeten en maakt Spinvis nog steeds geweldige platen. Als deze voorspelling niet uitkomt, heeft een saboteur deze post gelezen en mij kwaadwillig gedwarsboomd.

Om het allemaal nog iets frappanter te maken, ga ik volgende week wéér naar Spinvis, maar dan in 013 te Tilburg, dankzij een behulpzame Coen. Vooral lullig voor mijn moeder, lijkt me zo.