Stelletje apen

Ik fietste er net langs en het stond er echt, in enorme witte letters op een hek.

“Er rest ons niets dan beschaving.”

Wat vind ik dat een mooie kreet. En wat ben ik het er mee eens. Het behoeft niet eens uitleg, ik zie het staan, en ik denk: “Ja!”

Alle vooruitgang ten spijt zijn we nog steeds een stel apen. We hebben een ver ontwikkeld denkvermogen: we kunnen onszelf vermaken, we kunnen ons in anderen inleven, we maken emo-televisie. Toch zijn we te stom om onze eigen angsten te doorzien. Toch zijn we te beroerd om de grote conflicten in de wereld op te lossen zonder gewelddagige confrontatie.

Echt hoor, er rest ons niets dan beschaving. En hoe meer ik die kreet probeer uit te leggen, hoe meer ‘ie aan kracht verliest.