Technologie, entertainment en Amazons Kindle

Mijn motivatie (met een hoofdletter M) is simpel: ik wil dingen maken, voor mensen.

Dat zijn dus twee dingen. Aan de ene kant het tastbare ‘maken’. Neem boeken. Ik vind het geweldig–haast magisch–dat ik een verhaal kan verzinnen, dat ik dit met pijn en moeite kan opschrijven, dat het vervolgens gedrukt wordt en dat ik het nu–als ik opsta–uit de kast kan pakken.

Het heeft me altijd gefascineerd hoe dingen gemaakt worden en ik denk vaak na over hoe dingen beter gemaakt zouden kunnen worden. Noem het een gezonde interesse in technologie – de kunst van het maken.

Maar het is nóg magischer dat iemand mijn verhaal kan lezen, de woorden kan interpreteren en er (hopelijk) van kan genieten. In die zin gaat het me juist niet om het object an sich, maar om de boodschap die ik ermee doorgeef en de emotie die het opwekt. Laat ik het, omdat ik niet geloof in hoge kunst, entertainment noemen. De kunst van het vérmaken.

Beide kerninteresses, technologie en entertainment, zorgen ervoor dat ik erg geïnteresseerd ben in andere manieren om mijn verhalen te verspreiden. Ja, ik ben een sucker voor de geur, de vorm, de typografie van boeken, maar a) ik ben óók een sucker voor nieuwerwetse shit en b) ik wil dat héél véél mensen lezen wat ik geschreven heb.

Laatst had ik het al over “gratis downloadboeken”:https://nielsthooft.com/drie-redenen-om-je-boek-gratis-online-aan-te-bieden-volgens-cory-doctorow – je kunt mijn twee romans nú “als PDF van het web plukken”:https://nielsthooft.com/boeken/. En binnenkort wordt het, als alles goed gaat, mogelijk om beide boeken “op je mobiele telefoon te lezen”:http://movels.wordpress.com/.

De kans is groot dat het vooral leuke experimenten zullen blijken. Want hoeveel mensen willen boeken lezen van het kutschermpje op hun telefoon? Of zelfs van hun glimmende “Apple Cinema Display”:http://www.apple.com/displays/? Gelukkig is er niets mis met leuke experimenten. Bovendien kan het geen kwaad om mensen mogelijkheden te bieden. Al was het omdat ze mijn creaties dan tegenkomen op meer plekken dan alleen de boekhandel.

De echte vraag is natuurlijk of er ooit een betere technologie komt om verhalen van enkele tienduizenden woorden tot je te nemen dan het boek. Zoals Jeff Bezos van Amazon.com vandaag zei: ““Het boek is zo sterk geëvolueerd en geschikt voor zijn taken dat het moeilijk te vervangen is.””:http://www.techcrunch.com/2007/11/19/liveblogging-the-amazon-kindle-e-reader-show-with-jeff-bezos/

Toch gaat Amazon dat (proberen te) doen, met een eigen digitale boekenlezer, de “Kindle”:http://www.amazon.com/kindle. Met dezelfde e-Ink-technologie die Sony ook gebruikt, wat resulteert in goed leesbare letters en lange batterijlevensduur.

Voordelen tot nu toe: de Kindle kan, waar je ook bent, nieuwe boeken ophalen. Via een mobiele-telefoon-achtig netwerk, waar je niet voor hoeft te betalen (Amazon neemt de kosten op zich). De boeken kosten allemaal een tientje (in dollars). Da’s in elk geval helder.

Nadelen: het ding zelf kost $399. Voorlopig alleen voor techies dus. Erger is dat het ding ‘gesloten’ is. Je kunt er bestanden naar e-mailen, maar niet heen en weer kopiëren. Je kunt nog net zoeken in Wikipedia, maar verder ben je beperkt tot de content die je via Amazon koopt. Het aloude, “Hé, dit boek is tof, leen het maar van me,” behoort dus niet meer tot de opties. De boekenindustrie vindt dit wellicht prettig, ik vind het beklemmend.

Zou ik mijn boeken er op zetten? Beslist. Wil ik er een hebben? Sure! De technologie is vét! Maar verwacht ik er veel lezers mee te winnen? Voorlopig niet veel meer dan met download- en mobiele-telefoonboeken…