This is the new year

Het nieuwe jaar is begonnen en ik heb alleen nog maar gekeken naar het vogelhuisje, twee meter van het keukenraam.

Een klein leger koolmeesjes is de baas: de vogeltjes knabbelen aan de vetbol in het groene netje, plukken pinda’s in hun geheel achter het kippengaas vandaan en steken hun snavel in de appelpartjes. Af en toe vliegt er een agressieve boomklever langs, die de koolmeesfamilie wegjaagt en arrogant op een stuk appel gaat zitten, om er vervolgens in alle rust een sappig stukje uit te bijten. Een mollig roodborstje ziet dit alles aan vanaf de begane grond en wacht verlegen tot er vet uit de vetbol naar beneden tuimelt. Initiatief nemen gaat haar duidelijk boven de pet.

Het nieuwe jaar is begonnen. Vanuit mijn bed heb ik gekeken naar eindeloos hoge bomen, tien meter van het slaapkamerraam. Ik heb me verwonderd: wat is het toch iets geks van de natuur om in de hoogte te willen groeien, om tegen de zwaartekracht in te gaan. Wat is de natuur dapper, om die strijd telkens weer te voeren. Wat is de natuur trots, om het gevecht niet alleen te winnen, maar om ermee te pronken, tientallen meters van de grond, zwierend op het ritme van de wind.

Tot nu toe ben ik best te spreken over het nieuwe jaar. Vannacht was het wel een beetje koud; 2004 is duidelijk nog niet opgewarmd.