Twee hondjes
‘Fast User Switching’ noemt Apple het. Meerdere gebruikers kunnen dankzij deze technologie op één machine werken. Alle open applicaties en open documenten van de ene gebruiker blijven intact terwijl de andere gebruiker aan de gang is. Dit kon al op Windows-machines, maar Apple heeft het op zeer prettige wijze uitgewerkt. Rechtsbovenin mijn scherm in Mac […]
‘Fast User Switching’ noemt Apple het. Meerdere gebruikers kunnen dankzij deze technologie op één machine werken. Alle open applicaties en open documenten van de ene gebruiker blijven intact terwijl de andere gebruiker aan de gang is. Dit kon al op Windows-machines, maar Apple heeft het op zeer prettige wijze uitgewerkt.
Rechtsbovenin mijn scherm in Mac OS X versie 10.3 staat m’n naam. Wanneer ik daarop klik, krijg ik een lijstje van alle gebruikers van mijn iBook. Klik ik op een andere naam, dan blijkt mijn bureaublad één kant van een 3d-kubus, die op zeer gelikte wijze ‘wegroteert’. Op de volgende kant van de kubus staat het bureaublad van de volgende gebruiker. Binnen een fractie van een seconde ben ik gewisseld. En het ziet er zó mooi uit.
Maar ik zit in mijn eentje achter mijn iBook. Ik ben maar één gebruiker. Ik heb al dit fraaie gedoe nooit nodig. Echt, Bomans was nog nooit zo toepasselijk: “Ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen Fast User Switchen.”